Blaufrankisch to szczep winorośli występujący także pod nazwami Kekfrankos, Frankovka, Frankovka Modra czy Lemberger. Do niedawna uważano, że jest klonem Gamaya, lecz ostatnie badania DNA wykluczyły tą tezę i ustalono, że jest krzyżówką Heunischa i najprawdopodobniej Blauer Silvanera chociaż nie jest to potwierdzone. Nazwa Blaufrankisch po raz pierwszy została użyta na wystawie winorośli w Wiedniu w 1862 roku. Popularny w Europie środkowej, głównie uprawiany na Węgrzech (Eger, Sopron), Słowacji, w Austrii (Burgenland, drugi najważniejszy po Zweigelcie czerwony szczep winorośli. Zresztą Zweigelt powstał w wyniku skrzyżowania Blaufrankisch z Saint Laurent.) Niemczech (Wirtembergia) i Czechach. Winnice gdzie uprawia się tą winorośl można znaleźć także w Bułgarii, Rumunii, Serbii, Chorwacji, we Włoszech oraz w Stanach Zjednoczonych (Waszyngton), a w znikomej ilości także w Australii.
Jest to winorośl, która wcześnie wypuszcza pąki, lecz późno dojrzewa. Wina powstałe z tej odmiany są świeże o wyczuwalnej kwasowości i dużej ilości barwników. Do niedawna przez niektórych były uznawane jako wina nijakie sprzedawane na karafki i kieliszki, najtańsze w kartach. Co jest jedynie błędnym stereotypem, ponieważ wina te świetnie nadają się do dojrzewania w beczkach by później być pełnymi winami o pełnej budowie o wyraźnie zaznaczonych taninach. Blaufrankisch to aromaty malin, dojrzałych wiśni, żurawiny, śliwek, czerwonych porzeczek, jagód, borówek, ale także zielona papryka, przyprawy korzenne, czekolada i ziemia.
Wina te warto podać do dań typowych dla naszej kuchni czyli do czerwonych mięs z sosami, wędzonej kiełbasy, grillowanych mięs z warzywami, ale również w parze z gulaszem, jagnięciną czy gołąbkami.
CREAU 